Hayat çok gariptir bazen..

Hayat çok gariptir bazen..

Hayat çok şey öğretir insana bazen..

Hayat kafana vura vura, ağlata ağlata öğretir sana.

Hayat sana hiç bir şeye şaşırmamayı öğretir. Kalın kabuklar yapmayı kendi etrafında. Yoksa yaşayamazsın. Nefes alamazsın.

Eylül ayında birlikte, aynı masada oturup yemek yediğin, güldüğün, konuştuğun, şakalaştığın 3 kişiden biri, 3 ay sonra kanserden, eşi ve 27 yaşındaki oğlu ise ondan 4 ay sonra elim bir trafik kazasında ölebilir mesela.

Hayat sana bütün verdiklerini, canın, ruhun dahil, bir saniyede senden geri alabileceğini gösterir sana.

Hayat, ölümün sağlıklı, 27 yaşındaki bir genç çocuğa, ölüm yatağında yatan 80 yaşındaki yaşlı bir adamdan daha uzak olmadığını gösterir sana.

Sana telefonun diğer ucundan gelen 'öldü' kelimesiyle, sadece bir tek kelimeyle o insanın, yüzünün, sesinin, şakalarının, konuşmalarının, anılarının, bakışlarının, gülüşlerinin...hepsinin birden silindiğini, yokolduğunu kabullenmen gerekir.

Kelimeyi kafanda evirir, çevirir, bir anlam veremez, o genç çocuğa yakıştıramazsın. Onunla bağdaştıramazsın.

Hayat kafana vura vura, ağlata ağlata öğretir sana.

Böyle kahpedir dünya..

Son bulur kollarında..