Sunday, August 5, 2012

..............









KIZ ÇOCUĞU

 
Kapıları çalan benim
kapıları birer birer.
Gözünüze görünemem ,
göze görünmez ölüler.
 
Hiroşima'da öleli
oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım,
büyümez ölü çocuklar.
 
Saçlarım tutuştu önce,
gözlerim yandı kavruldu.
Bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.
 
Benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki
kâğıt gibi yanan çocuk.
 
Çalıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler.
                                               



Nazım Hikmet Ran
1956

4 comments:

  1. Cok severim. http://www.youtube.com/watch?v=MmD-QpyYdhk

    ReplyDelete
  2. Annemlerin bana ezberlettigi ilk siirlerden biridir. Icime islemistir adeta, yuregin en derinine..

    ReplyDelete
    Replies
    1. Anonymous5:43 PM

      Al benden de o kadar, gece gündüz tekrar ederdim, cocuktum o zamanlar, hala cok severim ...

      Delete
    2. Anonymous5:44 PM

      Al benden de o kadar, gece gündüz tekrar ederdim, cocuktum o zamanlar, hala cok severim ...

      Delete