Bu yağmurlu, sakin Nisan gününde İstanbul'da, bu güzel şiir geldi aklıma nedense...
Son Türkü Kaybolmak uzre suya düşen bilezik; Bak, bütün kırışıklar silindi sudan. Son saatimde mi uyandım uykudan, Neden boş geçen yıllardan içim ezik? Durdu beni ölüme götüren kervan. Eski bir şarkı söyleniyor rüzgarda. Duydum ki sevmeyi bilen dudaklarda Benim ilahilerim hala okunan. Sevgilim...... ellerime dokunaraktan, Beni çağıran bir eda var sesinde. Bu muydu insanlara son nefesinde Görüneceğinden bahsedilen şeytan? Sular çekilmeye başladı köklerde Isınmaz mı acaba ellerimde kan? Ah! Ne olur.. Bütün güneşler batmadan Bir türkü daha söyleyeyim bu yerde! Orhan Veli Kanık |
Orhan Veli'nin tüm şiirlerini bildiğimi zannederken bu şiir çıktı karşıma. Çok memnun oldum;) Teşekkürler bu güzel şiir için. Nisan ayına en çok şiir yakışıyor.
ReplyDeleteevet, kesinlikle katiliyorum :) Ne demek, mutlu oldum begendiginize!
ReplyDelete