Balkona çıkıp, yüzümü esen rüzgara döndüm. İçimin ürpermesi hoşuma gitti, serin ama temiz, berrak hava canlandırdı beni. Havada belli belirsiz bir kömür ve yağmur kokusu. Etrafımdaki çatılarda kuşlar sessiz. Havada sadece bu şehre has, bu şehre özel o koku. Kırık kiremitler arasında dolaşan böcekler sessiz.
Duydun mu kızım, benim şehrimin nefesini? Kokusunu? Büyük ninenin hafif tütün ve rutubet kokusu karışımı kokan küçük evine girince, annenin izlerini gördün mü duvarlarda? Senin yaşlarındayken annen o evin hemen dışında telaşla bağıran martıların seslerini dinlerdi.. Hüzünle, yanık yanık okunan ezan sesiyle uyanırdı. Duyuyor musun annenin çocukluğunun seslerini, kızım? Tanıyor musun bir zamanlar senin kadar küçük bir kız olan kadının çocuk yüreğinin çırpınışlarını?
Zaman durdu mu sanki bir anda? Neredeyiz biz, 30 yıl öncesinde mi, 30 yıl sonrasında mı? Ben sen oldum, sen de ben.. Benim şehrimin nabız atışlarını dinledik beraber..Altın saçlı, mis kokulu kızım ve ben.. Anne-kız, bir bütün olduk, benim şehrimi seyrettik..
Sevgili Esra, Goodreads araciligiyla seninle iletisim kurmak istedim fakat senin ileti alimini sinirlamandan dolayi yazamadim.
ReplyDeleteAltin sacli, mis kokululu kizinin gelisiminde faydasi olucagini dusundugum bu kitabi okumani tavsiye ederim: How to Raise an Amazing Child the Montessori Way (Tim Seldin)...
Merhaba Selen,
ReplyDeleteCok tesekkur ederim, sanirim gorumcem Pratik Anne'de olabilir bu kitap.
Ondan alip okuyayim.
Selamlar!
Beni goodreads'de arkadas olarak eklerseniz mesajlarinizi alabilirim.
ReplyDeleteArtik arkadasiz goodreads`de oradan mesaj gonderecegim:)
ReplyDelete