'Gülümse, hadi, gülümse, bulutlar gitsin..' Ne güzel söylemiş Sezen Aksu değil mi? Gerçekten de bir gülümseyişle dağılır bulutlar, tekrar aydınlanır buğulu gözler. Tek bir gülümseyişle açılır o sımsıkı kapalı olduğu sanılan kapılar.. Bir gülümseyişle ısınır yaşlı bir kadının, bir çocuğun kalbi. Bir gülümseyişle açar güneş, bir gülümseyişle atılır yeni bir dostluğun ilk temelleri.
Gülümsemenin ne kadar çok şey başarabileceğini bilselerdi insanlar, bu kadar çok somurtmazlardı eminim. Nedense bazı insanlar gülmenin, gülümsemenin kendilerini çocuksu ve ciddi olmayan durumlara düşürdüğünü sanıp, somurtmanın ya da asık bir suratla gezmenin kendilerine büyük bir 'karizma' kattığını düşünürler. Halbuki insanı olduğundan bile kat kat güzel gösterir gülümsemek. Yüzünüze ışık katar, karşınızdakine pozitif enerji verir. İçinizdeki mutluluğu dışarıya yansıtır, içinizdeki mutsuzluğu ise bir anda dağıtıverir.
Ünlü birisinin bir zamanlar dediği gibi: 'İnsanların beni her zaman gülümseyen birisi olarak hatırlamalarını isterim. Hatta bundan da önemlisi beni, kendi içi kan ağlıyor olsa dahi gülümseyerek başkalarının içine mutluluk ve huzur vermeyi başarabilen bir kız olarak hatırlamalarını isterim'.
No comments:
Post a Comment