Wednesday, June 4, 2008

Birlikte bir ömür boyu..





Hayatımdaki en önemli günlerden birinin gittikçe yaklaşmasından mıdır nedir, bugünlerde Pinhani'nin bu güzel şarkısını dinliyorum sürekli. Sanırım artık çok daha iyi anlıyorum: hayatımda bir dönem bitiyor, yepyeni bir dönem başlıyor. 'Ben' bitiyor ve 'biz' başlıyor artık.

Sadece aynı evi değil, aynı zamanda hayatı da paylaşmak evlilik.. Sadece mutlu ve iyi günlerde değil, gözyaşları içinde bile birbirinin elini sımsıkı tutup hiç ama hiç bırakmamak. Boşuna söylenmemiş 'Hastalıkta ve sağlıkta' diye.. Hem sağlıklı, aydınlık günlerde, hem de her şeyin ters gittiği o karanlık günlerde elini uzattığında birisini bulabilmek belki de, evlilik.. İki kişilik kocaman bir maceraya atılmak. O macerada sevinci de, derdi ve tasayı da dimdik karşılayabilmek. Birbirinin sırtına yaslanabilmek hayat yolunda yorulunca, geçen yılları sevgiyle ve gururla maziye katabilmek.

Bu hayat boyu sürecek maceraya başlarken hem ürkek, hem sevinçliyim. İlk defa dinlemeye hazırlandığım güzel ve uzun bir masalı bekler gibi heyecanlıyım.. Ama daha çok mutluyum galiba.. Bu dünyada ikinci yarım olan kişiyi bulduğuma inandığım için.. Çok sevdiğim, ve herşeyden daha önemlisi çok güvendiğim, hayatımın geri kalanında her sabah gözlerinin içine bakarak uyanmayı, ve her gece gözlerinin içine bakarak uyumayı istediğim kişiyi, onu, yüreğimin barışını bulduğum için..



2 comments:

  1. Ici bu kadar rahat, kendinden ve karsisindakinden bu kadar emin, korkmadan, irkilmeden, evlilige imza atan o kadar az ki. O yuzden cevrem mutsuz(zoraki) evlilerle dolu. Onlari gordukce evlilikten kacar oldum. Kendi bagimsizligima baglandim kaldim:) Senin blogunu daha cok okuyup biraz cesaret toplamam gerek belki:)

    Yureginin 'Baris'ini buldugun icin gercekten cok sanslisin. Umarim bir omur boyu boyle surer uyumunuz, mutlulugunuz.

    Ne zaman evleniyorsun, bu arada?

    Kolay gelsin islerinde.

    ReplyDelete
  2. Nurvenur,

    Cok tesekkur ederim, yorumuna.
    Aslinda evlilige bakis acisi (diger herseye oldugu gibi) insanin kafasinda bitiyor bence. Bu yuzden herkesin yaklasimi farkli. Ben tek basima yasarken de, hayatimda kimse yokken de ayni olcude mutluydum sanirim. Eger durumumuza uyum saglamasini bilirsek ve hayatin akisina birakirsak kendimizi, tek basina da olsak birisiyle de olsak hep mutlu oluruz bence.

    Buyuk gunumuz 5 Temmuz, bugun tam 1 ay kaldi :)

    ReplyDelete