Biz kimiz?

Biz kimiz?
Biz, hani o çocuklukta çekilmiş bir çok fotoğrafında elinde bir kitapla mutlu mutlu gülenlerdeniz.

Biz, çocukken her türlü ışıkta, ışıksızlıkta, oturarak, yatarak, gerekirse koltuktan aşağı sarkarak kitap okuyan, kitap okumaya doymayanlardanız.

Biz çocukken en çok sorduğu soru 'Neden?' olan, gözlerini kocaman açıp dünyaya daha bir dikkatli bakanlardanız.

Biz, büyüdüğümüz zaman bile şaşırma ve soru sorma yeteneğini kaybetmeyenlerdeniz.

Biz, merak ettiği bir sözcüğün anlamı için merdivenin tepesine tırmanıp, en diplerden tozlu bir kitabı zar zor çekip doğru sayfayı bulmaya üşenmeyenlerdeniz.

Biz, hayattaki en büyük hazinesi kitapları olanlardanız.

Biz, bize işimizin kolay olduğunu söyleyenlere önce bir gülümseriz.

Gülümseriz ve anımsarız, nasıl sıcak ve güneşli bir Cumartesi günü herkes pikniklere, partilere giderken, eğlenirken bizim bir kocaman çanta dolusu kitapla birlikte kütüphanenin yolunu tuttuğumuzu.

Ya da çalışan insanlar akşam evlerine, işlerine dönüp tembel tembel televizyon izlemek üzere ayaklarını uzattıklarında bizim gecenin 1inde hala bitmemiş makalemizin son paragraflarını yazmak üzere bilgisayar ekranı başında uykulu gözlerle uğraştığımızı..

Ya da girdiğimiz sınavlardan birinde bir buçuk saate 5-6 sayfa yazıyı sığdırmaya uğraşırken alnımızdan akan terleri, aklımızın içinde bir sağa, bir sola uçuşan fikirleri, o fikirleri kağıda dökmeye çalışırken bilek ve parmaklarımızın nasıl ağrıdığını..

Bütün bunlara rağmen mutluyuzdur biz.

Biz, bilgiyi ve onu elde etmeyi işi yapanlardanız.

Kalemin, kılıçtan çok daha üstün olduğunu biliriz.

Bilginin, güç demek olduğunu da.

Yeni nesillere aktarılmayan bilginin, bir hiç olduğunu da.

Biz, akademisyenleriz.

Birbirimizi iyi biliriz.