Bu dünya soğuyacak,
yıldızların arasında bir yıldız,
hem de en ufacıklarından,
mavi kadifede bir yaldız zerresi yani,
yani bu koskocaman dünyamız.
Bu dünya soğuyacak günün birinde,
hatta bir buz yığını
yahut ölü bir bulut gibi de değil,
boş bir ceviz gibi yuvarlanacak
zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız.
Şimdiden çekilecek acısı bunun,
duyulacak mahzunluğu şimdiden.
Böylesine sevilecek bu dünya
"Yaşadım" diyebilmek için...
Nazım Hikmet Ran
Şubat 1948
Dünya Günü'müz kutlu olsun!!!!
Bana kalirsa giderek isiniyor, daha da isinacak gibi :)
ReplyDeleteBu dunya isinacak,
isindikca kuruyacak gozyaslarimiz
bakakalirken sogukca
gecen zamana
yaptiklarimiza...
Mcan! Blogumu hala okuyor olmana cok sevindim!
ReplyDeleteHaklisin, ama bence asiri sicaklar, asiri soguklari da getiriyor beraberinde.. Ikisi birbirine bagli yani :)