Friday, February 2, 2007

Kazım Koyuncu anısına



Gözlerinden ışıklar saçarak söylediğin şarkılar şimdi dilimde.. Gözlerimden yaşlar akarak yas tutuyorum gidişine, geride sadece bu şarkıları bırakarak sonsuzluğa doğru. Kulaklarımda sesin, büyük bir coşkuyla söylüyor o güzel Karadeniz ezgilerini.. Gerçekten gittin mi? Gözlerimin önünde sahnenin bir kenarından diğer kenarına koşarak, zıplayarak, gitar çalarak uçan çocuk, gittin mi sen gerçekten?

Bu akşam sahneye çıkıp senin şarkını söylerken ben, yüreğimde, yüreğimizde o şarkıyı söyleyen aslında sen olacaksın. Bizimle birlikte, sahnede gülümseyeceksin. Gitmedin aslında, buradasın.

No comments:

Post a Comment