Beni tanıyanlar bilir, her koşulda, her şartta üşüyebilen nadir insanlardan biriyim. Herkes rahat rahat yerinde otururken zangır zangır titremişliğim vardır. Normal oda sıcaklığında benim el ve ayaklarım buz kesmiş olur genelde mesela. Üstüme yorgan örterim, battaniye örterim, bana mısın demez. Bazen insanlar gerçekten şaşırıyor nasıl bu kadar üşüdüğüme. 'Kansızlık filan heralde' diyip geçiştiriyorum.
Bu kadar üşüyen bir insan olarak kışın ortalama sıcaklığın -10 derece santigrat civarında olduğu bir şehre hangi akla hizmet geldim yaşamaya, onu da bilmiyorum. Üstelik 5 senedir buradayım ve hala soğuğa bağışıklık kazanabildiğimi düşünmüyorum.
Beni en çok şaşırtan şeyse, hiç bir koşulda üşümeyen Amerikalılar! Buna örnek olarak geçen sene her yerin buz kestiği bir kış günü (hava sıcaklığı -15 derece filanken) başıma gelen ve gözlerimi yuvalarından fırlatan olayı verebilirim: Normal paltosunu giymiş, eldivenlerini takmış ama ayağına flip-flop denen parmakarası terliklerden giymiş Amerikali bir genç çocuğu yanımda otobüs beklerken görmem. Ya da etrafta karlar yarım metre olmuşken tişört, bere ve şortla koşmaya çıkanlar. Ya da kışın evlerinin içini yaklaşık 14-15 derece sıcaklıkta tutan Amerikalılar (abartmıyorum). Düşündükçe bile içim üşüyor. Brrr.
Dünya üzerinde buz gibi ellerimi en iyi canım anneannem ısıtır. Ne kadar özledim onu. Ellerimi sıcacık avuçlarının arasına alır, biraz olsun ısınıncaya kadar tutar şefkatle. Ama düşündüm de, o ellerimi tuttuğu zaman belki de sevgidir ellerimi asıl ısıtan, kimbilir?
Canim bu canli turlerinden ing.de de mevcut yahu saka gibi resmen! bir de kendileri usumedigi gibi cocuklarin da usumedigini dusunuyorlar, minicik bebekler sogukta ciplak ayaklarla geziyorlar! ama boyle boyle direncleri artiyor galiba bilemedim :)
ReplyDeletegerçekten çok hoş yazılar:)
ReplyDeleteBurcucum, ya evet bence de bunlar kucukten boyle alistiklari icin bagisiklik kazaniyolar :)
ReplyDeleteKardelen, cok tesekkur ederim!