Monday, September 7, 2009
Gidiyorum
Fotoğraf: Granpapa
Uçağın tekerlekleri yerden havalanır. İçin pır pır eder.
Kıtalar aşarsın, bir okyanus aşarsın, ülkeler aşarsın 12 saat boyunca. Tanımadığın iklimlerin, şehirlerin, dağların, tarlaların, evlerin, göllerin, nehirlerin, kimbilir nasıl yaşamların tepesinden süzülürsün.
Uyursun, uyanırsın, yersin, içersin. Pencereden bulutları seyredersin. Okursun, izlersin.
Beklersin.. Uçağın tekerleklerinin yere değdiği o mucizevi anı beklersin.
Toplamında 24 saate yakın olan bir macera yaşarsın. 'Yolda olma'nın, 'yolculuk'un büyüsü sarar içini.
Yorulursun.
Çok yorulursun.
Ama eğer o uzun yolun sonunda anneciğinin elinden bir tas çorba içmek, onun dizlerine başını yaslayıp mırıl mırıl uyumak varsa..
Bütün yorgunluklara değer.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Iyi yolculuklar Moonie. Coktan haketmistin bu guzelim Istanbul tatilini. Bol bol ozlem gider oralarda. Istanbul'un o hicbir yerde bulunmayan havasini depola hucrelerinde. Sevgiler
ReplyDeleteCok tesekkurler Nurvenurcum. Kesinlikle Istanbul'u doyasiya yasamak istiyorum bu sefer. Bakalim insallah cok hizli gecmez gunler de doya doya tadini cikarabilirim :)
ReplyDeleteMoonie,sen bu enerjiyle gelirken,muhteşem bir tatilin sinyalini de veriyorsun.Herşey gönlünce ve dilediğince olsun,Allah sevdiklerine kavuştursun canım...
ReplyDeleteCok tesekkurler Delfinacim.. Umarim dedigin gibi guzel gecer tatilim :)
ReplyDeleteSevgiler,
Moonie