Wednesday, November 5, 2008

Bugün


Bugün ben ilk defa, yolda gördüğüm her Amerikalının yüzünde gerçek bir umut gördüm.
Bugün, ikinci ismi 'Hüseyin' olan, derisinin rengi beyaz olmayan bir adamın dünyadaki en güçlü devletlerden birinin başına getirildiğini gördüm.
Bugün, okulumun sadece Nobel kazanan başarılı bilimadamları, bilimkadınları değil, aynı zamanda bir ABD başkanı da çıkarabildiğini görüp gurur duydum.
Bugün, kendi mahallemizden bir A.B.D. başkanı çıkarabildiğimiz için ayrıca gurur duydum.
Bugün, mahallemin sokaklarında rastladığım siyahi bir adamın, bana bakıp 'Obama!!' diye coşkuyla bağırdığında gözlerinde beliren o umut dolu ışıltıyı gördüm.
Amerikanın her tarafındaki 'Afrikalı-Amerikalı'ların üzerlerinde bir külçe gibi duran o ezikliği attığını, gözlerinin yaşlarla dolduğunu gördüm. Bu günün sonunda gelmiş olduğuna inanamadıklarını gördüm.
Bugün ben, uzun zamandır güvenimi ve inancımı kaybetmiş olan Amerikan değerlerinden bazılarının, yani demokrasinin, özgürlüğün, eşitliğin buralarda belki de hala tamamen kaybolmamış olduğunu gördüm.
Bugün bir tarihin yazılışına bu kadar yakından tanık olabildiğim için kendimi çok şanslı hissettim.

Birds flying high
You know how I feel
Sun in the sky
You know how I feel
Breeze driftin' on by
You know how I feel

It's a new dawn
It's a new day
It's a new life
For me..
And I'm feeling good..


Bu sabah, kulaklarımda Matthew Bellamy işte bunları mırıldanıyordu. Ve ben güzel sonbahar güneşine bakıp mutlulukla gülümsüyordum.

Bugün ben, Amerika'da bazı şeylerin belki de değişebileceğini gördüm.


4 comments:

  1. ne güzel yaşadıklarınız sanırım kişisel tarihinize önemli bir çentik atmışsınız.

    sevgiyle kalın

    ReplyDelete
  2. Babise yemekler, cok tesekkur ederim :) Evet benim icin bayagi onemli bir gundu!

    Selamlar

    Moonie

    ReplyDelete
  3. Dogrusunu soylemek gerekirse birazcik kiskandim seni. TV'de bile o konusmayi canli izlemek cok dokunakliydi. Bir de canlisini o kalabalikta, o muhtesem coskulu kalabalik ile izlemek muthis bir muthis olmali. Obama'nin sizin universiteden ve sizin mahallenizden cikmasi da buyuk ayricalik. Ben de burada yegane republician state'inde yasiyorum iste:)

    ReplyDelete
  4. Selam Nurvenur,

    Evet gercekten o gece Chicago'da olmak bir ayricalikti bizim icin! Ama senin icin de ilginc bir deneyim olmali, Cumhuriyetcilerin arasinda yasamak.

    Artik umuyoruz ki mahallemiz ihya olur birazcik, ee ne de olsa bir baskan cikardik :)

    ReplyDelete