Alış-Veriş

Fotoğraf: Michigan Caddesi üzerindeki H&M mağazası


Dün, uzun zamandır yapmadığım bir şeyi yaptım: Alışverişe çıktım! Çoğu hemcinsimin aksine ben, alışverişten özel bir keyif almıyorum. Sadece alışverişe çıkmak için dışarı çıkmayı ise artık hiç yapmıyorum neredeyse. Özellikle ihtiyacım olan bir şey varsa, onu bulabileceğim tek dükkana girip, onu alıp çıkıyorum genelde. Dün uzun aradan beri hesapta olmayan şeyler de aldım. Aldım dediysem sadece tek bir yazlık elbise, ve Adidas'tan bir çift babet ayakkabı aldım. Öyle deli gibi alışveriş yapmadım yani :)

Çoğu insandan farklı bir alışveriş anlayışım var sanırım. Bir kere eğer evde aynı şeyden iki tane varsa beni inanılmaz rahatsız eder. Mesela kullandığım şampuan tamamen bitmeden asla yenisini almam. Evde eşya fazlalığı beni çok korkutur. Biraz da bu yüzden geçen hafta bütün dolaplarımı elden geçirip son bir senedir giymediğim ya da kullanmadığım bütün herşeyi poşetlere doldurup buradaki Gaia hareketi'nin bağış kutularına attım. Bir nevi bahar temizliği yapmış oldum yani. Tavsiye ederim, açılan yer ve ferahlayan dolaplar, çekmeceler insanı o kadar rahatlatıyor ki, çok ağır bir yükten kurtulmuş gibi hissediyorsunuz kendinizi. Asıl size lazım olan şeylere de yer açılıyor böylece. Evinizi nasıl 'declutter' edebileceğiniz, yani fazlalıklardan kurtarabileceğiniz konusundaki yazım da şurada.

Ayrıca, alışverişte 'Çok ucuz' ya da 'Müthiş indirim' gibi sözler de beni çok etkilemiyor. Bilirim ki benim çok bayıldığım ve mutlaka almayı istediğim o ayakkabılar, o elbise ya da o hırka, asla indirime girmez nedense! :) Bir keresinde mesela, kocaman bir Aldo ayakkabı dükkanında tek beğendiğim terlik çiftinin orada indirime girmeyen tek ürün olduğunu öğrenmiştim. Hiç şaşırmadım! Bu hep başıma geliyor.

Eğer bir şey hoşuma gitmişse ve içime sinmişse alıyorum. Çok seyrek alışveriş yaparım ama aldıklarımı senelerce (Abartmıyorum, en az 5-6 sene) kullanırım. Üniversitenin birinci sınıfından beri kullandığım bir ceketim var mesela. En az 9 sene oldu, hala kullanıyorum. Şimdi baksanız, herhalde geçen sene filan alındı sanırsınız:) İşte böyle sevdiğim kıyafetlere yapışan bir insanım, eğer bir kıyafetimi ya da ayakkabımı çok seviyorsam gerçekten çok uzun süre kullanırım. Bu durumun en uç örneği ise, 14 yaşımdan beri (evet yanlış duymadınız, yani 13 senedir!!!!!) kullandığım pembe pijamalarım. Çok seviyorum onları ne yapayım :) Maşallah hala da eskimediler.

Bu yüzden az ve öz almaya çalışırım, çok beğendiğim bir şeyin fiyatı çok yüksek olsa da ona verdiğim paraya acımam ve alırım. '20 tane ucuz ve kalitesiz tişörtüm olacağına, 3 tane çok kaliteli tişörtüm olsun' felsefesini benimsemişimdir mesela! Bir şeye o anda ihtiyacım yoksa, 'ileride belki ihtiyacım olur' diye düşünmem, asla almam. Evde çoğalan bütün eşyalar, beni bir süre sonra boğacakmış gibi geliyor çünkü!

Alışveriş gerçekten çok ilginç bir fenomen. Herkesin yaklaşımı farklı. Ama şu da bir gerçek ki, sahip olduklarımız ne kadar fazlaysa hayatımız da o kadar karmaşıklaşıyor.

Bu konuda son zamanlarda izlediğim en zeki belgesel niteliğinde olan 'Stuff' videosunu izlemenizi tavsiye ederim.

İyi alışverişler! :)