Yağmurdan sonra

Yağmurdan sonra açan güneşin ve ellerimin içinde tuttuğum fincanın üzerine düşen güneş ışığının güzelliğine..


___________________________________________________________

Yanımdaydın. Geceydi. Bir şeyler aktı ılık ılık yanaklarımdan, içime.. Bir alev titredi gecenin içinde, yağmur dövdü camları yumuşacık.... Gecenin içinde yağmur, tek başına dövündü, serzenişlerde, küslüklerde, yalnızlıklarda köşe kapmaca oynadı, kimsenin umurunda olmasa bile... Kendini camlara vurdu yağmur, ağladı, usulca aşağıya iniverdi sonra...

Yanımdaydın. Ortak bir sırrı paylaşır gibi baktın bana, yüzlerce yıldır bilinen, ancak hiç kimsenin ortaya çıkarma cesaretini gösteremediği bir sırrı...Bazı şeylerin halâ varolduğunu bilmek rahatlatıyordu insanı. Sustun tekrar geceye, yağmur aldı sessizliği, gülümsedim buruk bir sancının kucağında. Baktın, tekrar sustun geceye, hiç durmamacasına..Koyu bir karanlığın ortasında tek başıma nefes aldım, geceyi düğümledim yüreğime, sustun geceye, gülümsedim, acı bir umarsızlığın koynunda nedensiz... Yüreğimdeki boşluk, yankı vermez sandım. Gözlerimdeki dipsiz kuyular, akis vermez sandım.

Gecenin sonuna vardığımı sandım, ılık bir şeyler akıyordu yüreğimden, yağmur usul usul vuruyordu kendini camlara, hiç bitmeyen bir yalnızlığın içinde.
Ne zaman bitecek bilemeden, ne zaman alev tutuşursa gecenin içinde, gözlerini o ana kilitle, bir alev titrer, bir damla sızar yüreğindeki çatlaklardan, yağmur usul usul döver camları...Hem sever, hem döver yağmur sevdiğini. Ne zaman geceyse, susuşsa, gülüşse, sonsuzluksa, o zaman düğümlenir gece yüreğime...


Moonshine
01.07.2003