Bilgisayarımın başına oturdum. Komaya girdiği haberini aldım.
Dışarı çıktık, göl kenarında yarım saat koştuk. Geri dönünce tekrar bilgisayarımın ekranına göz attım. Korktuğum haber oradaydı.
Jacko, çocukluğumun ve ilkgençliğimin çok büyük bir parçasını da alarak yanına, gitmişti.
Annem, Elvis Presley ya da Cem Karaca öldüğünde neden o kadar çok ağlamış, şimdi anlıyorum. Benim neslimin ortak kültürünü oluşturan en büyük yıldızlardan biri kayarken, ben de aynı acıyı hissediyorum.
'anneni daha sık anımsıyorsan hatta anlıyorsan...' diyordu Sezen. Yaşlanıyor muyum?
Elveda M.J..
Çok üzüldüm. Gençliğimin müzik adamı. Onun şarkılarıyla az dans etmedik. Dans figürlerini dergilerde az taklit etmedik. Bu dünyada huzur bulamadı, umarim gittiği yerde huzurlu olur.
ReplyDeleteMerhaba Kitap Kurdu,
ReplyDeleteO kadar cok nesli etkiledi ki aslinda.. "Sanki hep orada olacak"lardan biri gibiydi. Huzur icinde yatsin.
herkeste aynı etki :
ReplyDeleteçocuklugum gitti...
dilerim öbür dünyada huzur bulur..
Merhaba Zarpandit
ReplyDeleteBen de dileklerine katiliyorum ..
Sevgiler
Moonie