Riyad Kızları

Riyad Kızları, Suudi Arabistan'da yaşayan dört genç kızın hayatlarından kesitler sunan bir roman. Zaten Ortadoğu'da ve İslam'da Kadın ve Kadının Yeri konusunu araştırıyor ve bu konuda makaleler yazıyorum. Bu kitabı da hocamın tavsiyesi üzerine okudum. Basit bir dille yazılmış olmasına ve edebi açıdan (bence) çok da kayda değer bir kitap olmamasına rağmen konusu bence çok ilginçti. Suudi Arabistan'da özellikle üst tabakaya mensup, zengin ailelerden gelen genç kadınların hayatlarını, orada büyümüş bir yazarın dilinden okumak çok şey öğretti bana.

Suudi Arabistan'da kadınlar ve erkekler sosyal ortamlarda hiç bir zaman bir araya gelemedikleri için aşk, flört ve evlilik safhaları bu toplumda Batı'ya oranla çok farklı. Kitapta da okuduğum kadarıyla, gençler arasındaki en büyük iletişim şekli cep telefonu ve internet. Aşkın ve bir ilişkinin bütün safhaları, bu sebepten dolayı telefonda ya da internette yaşanıyor. Zaten bu kitap da kimliği belli olmayan genç bir kadının bir e-mail grubuna gönderdiği e-mail metinlerinden oluşuyor. Genç kadın, dört arkadaşının maceralarını, bazen komik, bazense hüzünlü bir dille okuyucuya aktarıyor. Gamra, Mişel, Sadim ve Lamis, dünyanın başka ülkelerinde yaşayan 20li yaşlardaki genç kızlardan farklı değiller. Onlar da aşk, güzel bir yaşam ve kalıcı dostluklar peşindeler. Tek fark, geleneklerle boğulmuş ve aşırı tutucu, kapalı bir toplumda yaşamaları. Her ilişkinin kapalı kapılar ardında yaşanması ve gizli tutulması gereken bu toplumda, bu dört arkadaş, bir çok macera yaşıyor, mutluluklarını da, hayalkırıklıklarını da gizlemeyei öğreniyorlar.

Kitabın başlıca dezavantajı sadece çok zengin ailelerden gelen, elit bir kesimin hayatlarını anlatması sanırım. Okuduktan sonra Suudi Arabistan'daki orta ya da alt tabakalardan gelen genç kızların hayatlarını da merak ettim mesela. Bu konuda da bir kitap yazılsa çok ilginç olabilir.

Benim için gerçekten öğretici oldu 'Riyad Kızları'. Dinin değil de daha çok ataerkil aile yapısının ve kabile geleneklerinin, bir genç kadını nasıl boğabileceğini, yaşamını nasıl bir kabusa çevirebileceğini gördüm. Öyle bir toplumda yaşamadığım, öyle şartlarda büyümediğim için de şükrettim açıkçası.